Sophie Weiß, z domu Breitenbach, urodziła się w Monachium w 1892 roku jako córka handlarza winem Wilhelma Breitenbacha. Po pierwszym małżeństwie z handlarzem drewna Lotharem Weißem i narodzinach syna Klausa w 1921 r. mieszkała w Monachium, a później w Kitzingen. Po rozwodzie przeniosła się do Magdeburga i pracowała w sklepie z cygarami ze swoim nowym partnerem Helmutem Gerike.
Jej ostatni adres w Magdeburgu to Otto-von-Guericke Straße 48, gdzie mieszkała z synem Klausem. Klaus, wybitny uczeń czwartej szkoły średniej, musiał znosić upokorzenia i marginalizację ze strony narodowosocjalistycznego prześladowania swoich kolegów i nauczycieli jako "pół-Żyd". Jego kolega z klasy Arnold Bosse opisał, jak Klaus był nieustannie celem wrogości, jak izolowała go jego religia i jak upokarzali go nauczyciele.
Rodzina Weißów została deportowana z Berlina do Kauen 17 listopada 1941 roku i zamordowana w Forcie IX 25 listopada 1941 roku. Sophie i Klaus padli ofiarą masowych rozstrzeliwań w otwartych okopach.
Historia Sophie Weiß i jej syna Klausa ilustruje nie tylko opór wobec dyskryminacji, ale także tragiczne żniwo, jakie przyniosły narodowosocjalistyczne prześladowania. Ich życie i cierpienie są potężnym świadectwem potrzeby tolerancji i antyrasizmu w naszym społeczeństwie.