Rodzina Lewin - Polski

Gustav Lewin urodził się w żydowskiej rodzinie w Szczecinie 20 czerwca 1857 roku. Jego rodzicami byli Salomon Lewin i Henriette z domu Brock. Studiował prawo, a później pracował w różnych sądach. Od 1917 r. był sędzią sądu okręgowego z tytułem ""Tajny Radca Sądu". Przeszedł na emeryturę 1 kwietnia 1924 r. w wieku 67 lat, a następnie rozpoczął pracę jako prawnik we własnym biurze przy Otto-von-Guericke-Straße 35.   

Później mieszkał w Grünbergu i ożenił się z Leonie Guradze 19 stycznia 1897 r. w pobliskim Breslau. Urodziła się ona 16 marca 1872 r. we Wrocławiu i prawdopodobnie również pochodziła z żydowskiej rodziny. Para miała dwoje dzieci. Ich syn Heinz Walter Ferdinand urodził się 19 października 1898 roku, a córka Eva Charlotte Henriette urodziła się 28 listopada 1911 roku. W 1914 r. rodzina przeprowadziła się na Stern-Allee 3 (dziś Steuben-Allee). Heinz Lewin uczęszczał do gimnazjum katedralnego w Magdeburgu, został żołnierzem podczas I wojny światowej, a następnie studiował prawo.   

Od 1933 r. wszystko zmieniło się dla rodziny. Chociaż od dawna byli członkami Kościoła protestanckiego, byli prześladowani i nękani przez nazistów. Gustavowi Lewinowi odebrano licencję na wykonywanie zawodu prawnika. Jego syn również nie mógł już wykonywać swojego zawodu i wyemigrował do USA w 1937 roku. Reszta rodziny przeniosła się do Berlina w 1934 roku.  

19 listopada 1942 r. Gustav Lewin popełnia samobójstwo w związku z możliwością deportacji do obozu koncentracyjnego Theresienstadt. Jego żona Leonie umiera w Berlinie 17 stycznia 1942 roku. Eva Lewin wyjeżdża do Palestyny w 1938 lub 1939 r., gdzie nazywa siebie Evą Beham. Po zakończeniu wojny Heinz Lewin pracował dla amerykańskiego rządu wojskowego w Berlinie i Stuttgarcie, a w 1956 r. został honorowym profesorem prawa na Uniwersytecie w Kolonii. Zmarł tam w 1976 roku.