Ernst Fliess, urodzony 9 stycznia 1877 r. w Groß-Salze, pochodził z rodziny żydowskiej z długoletnim tradycjami. Jego rodzicami byli Gustav Fliess i Henriette z domu Fliehs. Rodzina miała kilkoro dzieci, w tym Ernsta i jego brata Arthura. Rodzina Fliess mieszkała w Groß-Salze od pierwszej połowy XIX wieku.
Ernst Fliess uczęszczał do gimnazjum w Schönebeck, a następnie studiował prawo. Został przyjęty do palestry w 1906 r. i początkowo prowadził kancelarię adwokacką przy Victoriastrasse 1, a następnie przy Alte Ulrichstrasse 8. Ernst Fliess został ciężko ranny podczas I wojny światowej. Po wojnie nadal mieszkał i pracował przy Alte Ulrichstraße 8.
14 czerwca 1919 r. Ernst Fliess poślubia Hedwig Elsbeth Kanzler, protestantkę z Magdeburga. Małżeństwo pozostaje bezdzietne. Po wojnie Ernst Fliess początkowo pracował tylko jako prawnik, ale od 28 maja 1920 r. został również dopuszczony jako notariusz. Wspólna kancelaria adwokacka mieści się przy Otto-von-Guericke-Straße 18 i jest prowadzona wraz z prawnikami dr Martinem Cohnem i Williamem E. Spanierem.
Pomimo narodowosocjalistycznych prześladowań, Ernst Fliess początkowo zachował licencję na wykonywanie zawodu prawnika, podczas gdy jego kolega dr Cohn został pozbawiony prawa wykonywania zawodu. W 1934 r. wszczęto postępowanie przeciwko Fliessowi i dr Badtowi o wydalenie z zawodu prawnika. Postępowanie zakończyło się naganą i grzywną dla Fliessa. Pomimo dalszej dyskryminacji kontynuował on praktykę prawniczą.
Ernst Fliess zostaje zwolniony z funkcji notariusza w 1935 roku. Po sprawie sądowej przeciwko adwokatowi Dr. Kuhlmeyowi zostaje skazany na dziewięć miesięcy więzienia za "świadome składanie fałszywych zeznań i zniesławienie adwokata Kuhlmeya". To doprowadza go do fizycznego i psychicznego końca 29 stycznia 1936 r. Ernst Fliess zdecydował się na samobójstwo. Znaleziono go otrutego w jego mieszkaniu.