Elfriede Schild pochodziła z rodziny Hirschów, od dawna mieszkającej w Magdeburgu. Jej ojciec, Abraham Hirsch, był odnoszącym sukcesy biznesmenem, który założył fabrykę tytoniu. Elfriede wyszła za mąż za Maksa Schilda, rodzina którego również prowadziła działalność gospodarczą w Magdeburgu.
Małżeństwo Elfriede i Maksa kontynuowało prowadzenie rodzinneej firmy aż do nagłej śmierci Maksa w 1934 roku. Firma stanęła w obliczu poważnych wyzwań podczas kryzysu gospodarczego, co doprowadziło do kilku przeprowadzek. Ich syn Werner poszedł w ślady ojca, ale zmarł tragicznie w wieku 21 lat w 1925 roku.
Z narastającym naciskiem reżimu nazistowskiego Elfriede stała się celem prześladowań i próbowała emigrować do Szwajcarii. Jednak jej plany zostały pokrzyżowane przez biurokratyczne przeszkody, a ostatecznie została wypędzona ze swojego mieszkania. W 1942 roku, w wieku 63 lat, Elfriede została deportowana do warszawskiego getta i zniknęła po tym wydarzeniu.
Historia życia Elfriede daje możliwość poznania życia żydowskiej rodziny w Magdeburgu w XIX i XX wieku, charakteryzującego się aktywnością gospodarczą, prześladowaniami w czasie Holokaustu i tragicznymi zdarzeniami losowymi.